اختصاصی نبض خبر : اقدام اخیر وزارت راه و شهرسازی نه تنها تاسفبار که شرمآور است. این وزارتخانه، که وظیفه اصلی آن فراهم آوردن زمینهٔ خانهدار شدن اقشار ضعیف و کمدرآمد جامعه است، نه تنها در عمل به این وظیفه حیاتی ناکام مانده، بلکه اکنون با رویکردی تهدیدآمیز، بر رنج و نگرانی این بخش آسیبپذیر از جامعه میافزاید. آیا این رویه، پاسخ مناسبی به مشکلات معیشتی مردم است؟
این عملکرد، پرسش جدی را مطرح میکند که آیا دولت و به ویژه این وزارتخانه، اصول و ارکان قانون اساسی کشور را که بر حمایت از اقشار آسیبپذیر و تأمین مسکن برای همه شهروندان تأکید دارد، به فراموشی سپردهاند؟ اصل ۳۱ قانون اساسی به صراحت حق مسکن را برای هر فرد و خانواده ایرانی به رسمیت میشناسد و دولت را مکلف به فراهمآوری مقدمات آن میداند. آیا تهدید به جای تدبیر، راهکاری در چارچوب این اصول مترقی است؟
این در حالی است که مردم صبور و همراه کشور، در سختترین شرایط اقتصادی و اجتماعی، از جمله دوران جنگ و تحریمهای ظالمانه، همواره با نظام و دولت خود همراهی و همدلی نشان دادهاند. شرایطی که بدون تردید، بخش عمدهای از مسئولیت ایجاد آن بر عهدهٔ سوءمدیریتها و تصمیمات نادرست دولتهای گذشته و حال است. آیا پاسخ این همراهی و همدلی، تهدید و افزایش فشار بر قشر ضعیف جامعه است؟ آیا سزاوار است مردمی که بار سنگین مشکلات را به دوش میکشند، با چنین رویکردهای غیرمسئولانهای مواجه شوند؟
دولت و وزارت راه و شهرسازی باید به جای رویکردهای تهدیدآمیز و فرار از مسئولیت، به وظایف قانونی و اخلاقی خود در قبال تأمین مسکن برای اقشار کمدرآمد بازگردند. انتظار میرود با راهحلهای عملی، مرهمی بر زخمهای این بخش از جامعه بگذارند، نه نمکی بر آنها.
منتظر انتشار عکس العمل نمایندگان محترم گیلان و استاندار محترم هستیم
