- 26 اردیبهشت 1402
- - 21:07
به گزارش نبض خبر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، رییس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران گفته است: با گذشت بیش از شش ماه از پایان جام جهانی فوتبال در قطر، فدراسیون فوتبال هنوز بخشی از طلب خود را بابت تورها و مسافران جام جهانی، که خودش به آژانس‌ها معرفی کرده بود، صاف نکرده و بدهکار است.
به گفته آقای حرمت‌الله رفیعی، فدراسیون شرط گذاشته بود که به تعداد محدودی از آژانس‌ها سهمیه بلیت می‌دهد، اما در ازای آن مسافران را خودش معرفی می‌کند.
ایسنا هم با تاکید بر این که مستندات قراردادها را دارد، نوشته است: ارزش قراردادی که فدراسیون فوتبال با مجری منتخب تورهای جام جهانی بسته است، حدود ۲۷ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بوده که در ازای آن، آژانس طرف قرارداد به عنوان مجری تور جام جهانی ۲۰۲۲ متعهد شده بود به تعداد ۲۲۰ مسافر معرفی‌شده از سوی این فدراسیون، خدمات پروازی (با هواپیمای ایران‌ایر به صورت رفت و برگشت)، ترانفسر، تغذیه و اسکان ارائه دهد.
طبق اعلام انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی، ۷ میلیارد تومان از این مبلغ، هنوز پرداخت نشده است.
در جریان جام جهانی فوتبال در قطر، که تعدادی از به اصطلاح “خودی ها” با هزینه بیت المال راهی این کشور شدند تا مسابقات را از نزدیک تماشا و جو آنجا را “مطلوب سازی” کنند، همواره این سوال مطرح بود که برای اعزام این “دوستان” چقدر هزینه شده است؟ بالاخره وقتی از جیب مردم هزینه می شود، باید صاحب جیب بداند که چقدر برداشت شده است.
حالا به لطف بدحسابی فدراسیون و اختلاف مالی پدید آمده، عدد قرارداد اعزام این “عزیزان” مشخص شده است و لذا بار دیگر فدراسیون فوتبال را به شفاف سازی در این باره می کنیم:
۱ – آیا عدد اعلامی ۲۷ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان صحیح است و برای هر کدام از این “دوستان” ۱۲۴ میلیون تومان از کیسه بیت المال خرج کرده اید؟! اگر هست جزئیات هزینه را اعلام کنید و اگر نیست، چقدر است؟
۲ – این ۲۲۰ نفر چه کسانی بودند و چرا بردید؟ قاعدتاً حساب اعضای تیم و کادر فنی و پزشکی و چند خبرنگار انگشت شمار معمولاً به همراه تیم می روند، جداست و در همه جای دنیا نیز هزینه رفت و آمد آنها با فدراسیون است ولی بردن ۲۲۰ محلی از اعراب ندارد و قاعدتاً مردم ایران نباید میلیاردها تومان بدهند که یک عده خیلی خاص مفت مفت بروند و بگردند بخورند و بنوشند و در هتل های گران اقامت کنند و جام جهانی را از نزدیک ببینید و کیف کنند و آخر سر هم سوار هواپیما بشوند و برگردند!
تازه اگر حضورشان فایده ای داشت باز هم می شد توجیه کرد که رفتند ولی برای ایران این دستاورد را داشتند؛ اما فایده که نداشتند هیچ، بعضاً کارشان به حاشیه و وهن هم رسید.
۳ – حرف که می زنی همه از بی پولی و کمبود بودجه و … می نالند. همین بحث VAR را ببینید که سال هاست می خواهند استادیوم های ایران را به سیستم کمک داور ویدئویی مجهز کنند ولی می گویند پول نداریم.
خبر خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) را در این باره بخوانید:«به گفته به مهدی محمدنبی، نائب رئیس اول فدراسیون فوتبال، این شرکت (توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور) با توجه به بودجه محدودی که دارد، نمی‌تواند برای تجهیز ورزشگاه‌ها به کمک داور ویدئویی هزینه کند.
حال انتظار می‌رود با توجه به ضرورت استفاده از کمک داور ویدئویی در لیگ برتر، مهمترین مانع ورود این سیستم که بحث بودجه است، با مشخص شدن دستگاهی که باید هزینه آن را پرداخت کند، هم برطرف شود و همان طور که دیروز رئیس فدراسیون فوتبال به مجلسی‌ها هم قول داد رقابت‌های فصل آینده لیگ برتر با VAR برگزار شود.»
این خبر دقیقا به بعد از برگزاری جام جهانی مربوط است؛ یعنی فدراسیون از یک سو قرارداد ۲۷ میلیاردی برای اعزام “دوستان” به قطر می بسته و از سوی دیگر می نالیده که برای راه اندازی VAR لنگ پول است.
این پول به قیمت دلار آن زمان، حدود ۷۵۰ هزار دلار است و با آن می شد استادیوم آزادی و یک استادیوم دیگر را به VAR مجهز کنند یا زیر ساخت های لازم برای حضور بانوان در استادیوم را که همیشه می گویند و هیچ وقت فراهم نمی شود، درست کنند و خیلی کارهای دیگر انجام دهند ولی وقتی سیاست بر اصول و وظایف حرفه ای می چربد، نتیجه همین می شود که هست و فدراسیون فوتبال و مسافران مفتکی و جنجالی اش مشتی هستند نمونه خروار… و ای دریغ!
