00010 copy

از بو کشیدن زبان تا گیاهانی که سمندر می‌خورند!

به گزارش نبض خبر، گاهی اوقات، علم حقیقتا شگفت‌آور است و همین می‌تواند دلیل خوبی برای علاقه به آن باشد. رخداد‌های عجیب علمی همواره علاقه افراد بسیاری را به خود جلب کرده و دلیلی برای پژوهش بیشتر بوده‌اند. دانشمندان در پژوهش‌های خود به بررسی علوم ورای اتفاقات شگفت‌آوری پرداخته‌اند که در جهان رخ داده‌اند.

در این گزارش، به بررسی برخی از عجیب‌ترین پژوهش‌هایی می‌پردازیم که در سال ۲۰۱۹ انجام شده‌اند.

DNA یک هیولا

“هیولای لخ‌نس” (Loch Ness monster) که در بریتانیا به “نسی” (Nessie) نیز مشهور شده است، نام موجودی است که گمان می‌رود بیش از ۱۰۰۰ سال پیش در یکی از دریاچه‌های عمیق اسکاتلند موسوم به لخ‌نس می‌زیسته است. پژوهشی که در سال جاری انجام شد، نشان می‌دهد که لخ‌نس عاری از نشانه‌های DNA یک هیولا است.

متخصصان ژنتیک، بیش از ۲۵۰ نمونه موجود آبی را از این دریاچه بزرگ جمع‌آوری کردند و تکه‌های DNA هر کدام را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها توانستند در این پژوهش، ردپای ژنتیکی بیش از سه هزار گونه ساکن در دریاچه لخ‌نس و اطراف آن را مورد بررسی قرار دادند که ماهی، گوزن، خوک، باکتری و انسان را شامل می‌شد، اما شواهدی مبنی بر وجود خزندگان غول پیکر، دایناسور‌های آبزی و ماهی‌های بسیار بزرگ که شاید به اشتباه، هیولای اسرارآمیز دریاچه نامیده شده‌اند، پیدا نکردند. در هر حال آن‌ها مارماهی‌های فراوانی در دریاچه یافتند؛ بنابراین این امکان وجود دارد که نسی در واقع یک مارماهی بسیار بزرگ بوده باشد.

گیاهانی که سمندر‌ها را می‌خورند!

یک گیاه شمالی موسوم به “ساراسنیا پورپورا” (sarracenia purpurea)، حشرات را شکار می‌کند و آن‌ها را می‌خورد، اما دانشمندان در اوایل سال جاری، نکات شگفت‌انگیزی در مورد این گیاه کشف کردند. آن‌ها دریافتند که ساراسنیا پورپورا علاوه بر حشرات، سمندر‌ها را نیز می‌خورد.

پژوهشگران از صد‌ها گیاه گوشتخوار در اونتاریو نمونه‌برداری کردند و دریافتند که حدود ۲۰ درصد این گیاهان، حداقل یک سمندر جوان را در بردارند در حالی که بسیاری از گیاهان، چندین دوزیست را یک باره شکار می‌کنند. سمندر‌های شکار شده، در مایع اسیدی درون گیاه غرق و طی ۱۰ روز تجزیه می‌شوند.

زبان هم مانند بینی بو می‌کشد

چشیدن و بوییدن می‌توانند بیش از حد تصور با هم در آمیخته شوند. دانشمندان در پژوهشی که در ماه آوریل سال جاری انجام شد، سلول‌های چشایی انسان را در معرض مولکول‌های عطر قرار دادند و دریافتند که سلول‌ها نسبت به بو همان واکنشی را نشان می‌دهند که سلول‌های بویایی بینی نشان می‌دهند.

هنگامی که یک مولکول عطر به یکی از سلول‌های چشایی برخورد می‌کند، به یک گیرنده روی سطح سلول متصل می‌شود. تعامل میان عطر و گیرنده در بدن، یک واکنش زنجیره‌ای را درون سلول راه اندازی می‌کند که موجب رسیدن پیام به مغز می‌شود.

درخت خون‌آشام!

در دل جنگل‌های نیوزیلند، درختی وجود دارد که به ریشه درخت‌های اطراف خود می‌چسبد و آب و مواد مغذی آن‌ها را می‌مکد. دانشمندان هنگام جستجو در جنگل‌های نیوزیلند، به درختی برخوردند که با صد‌ها درخت کائوری احاطه شده بود. آن‌ها دریافتند که این درخت، آب و مواد مغذی باقیمانده در ریشه درختان همسایه را جذب می‌کند.

“سباستین لوزینگر” (Sebastian Leuzinger)، استادیار “دانشگاه آکلند” (University of Auckland) در بیانیه‌ای گفت: ما با این درختان به صورت انفرادی سر و کار نداریم، بلکه جنگل را به عنوان یک ابرارگانیسم مورد بررسی قرار می‌دهیم.

صدایی که آب را تبخیر می‌کند!

اگر دانشمندان لیزر‌های اشعه ایکس را به سوی جریان آب شلیک کنند، به تولید صدا منجر می‌شود، اما آن‌ها در پژوهشی که در سال جاری انجام شد، به نتایج دیگری نیز دست پیدا کردند. آن‌ها دریافتند که شلیک لیزر به آب می‌تواند بلندترین صدای زیر آب را تولید کند.

این صدا که قدرت آن ۲۷۰ دسی‌بل است، قابل شنیدن نیست، زیرا در یک محفظه خالی تولید می‌شود. پرتو‌های شلیک شده از لیزر اشعه ایکس، با یک واترجت برخورد می‌کنند و پس از شکاف آن، به تبخیر آب می‌انجامند. امواج فشار از نقطه تماس آزاد می‌شوند و صدایی با قدرت ۲۷۰ دسی‌بل را تولید می‌کنند که با بلندترین صدای حاصل از موشک ناسا قابل مقایسه است. اگر صدا بلندتر از این میزان باشد، می‌تواند به جوشیدن هر مایعی که از آن نقطه عبور می‌کند، بیانجامد.

تبخیر سیاه‌چاله‌ها

یکی از پیش‌بینی‌های “استیون هاوکینگ” (Stephen Hawking)، فیزیکدان نظری و کیهان‌شناس این بود که سیاه‌چاله‌ها نه تنها اجرام کیهانی را به اعماق خود جذب می‌کنند بلکه ذراتی را نیز در فضا انتشار می‌دهند. نظریه هاوکینگ این بود که این ذرات به آرامی سیاه چاله را از جرم و انرژی تهی می‌کنند و نهایتا سیاه‌چاله ناپدید می‌شود، اما فیزیکدانان هرگز تصور نمی‌کردند که بتوانند آن را اثبات کنند.

سرانجام امسال گروهی از پژوهشگران توانستند این نظریه را در آزمایش‌های خود اثبات کنند. آن‌ها آبشاری از گاز‌های سرد را در آزمایشگاه ایجاد کردند تا افق رویداد یک سیاه‌چاله را مدل‌سازی کنند.

امواج صوتی کوانتومی داخل گاز توانستند از آبشار فرار کنند، اما امواج صوتی داخل خود آبشار در آن محبوس شدند. امواجی که موفق به گریختن شدند، شبیه به ذرات نوری بودند که از سیاه‌چاله می‌گریزند و درستی نظریه هاوکینگ را اثبات کردند.

اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در linkedin
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در email
اشتراک گذاری در whatsapp
  • اخبار مرتبط
  • تبادل نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *