خدمت کردن با «دو دوربین» به شیوه حاج محمدی!

صفحه اصلی شماره دو

به گزارش نبض خبر: شهردار رشت که این روزها همچنان در حال گذراندن دوره سخت «رشت شناسی» است و تلاش دارد به جایی برسد که اشتباه لفظیش در مورد اصلاح پیاده راه فرهنگی به یک هجمه بزرگ تبدیل نشود با درخواست یکی از رانندگان تاکسی نسبتا شاخص اجابت کرد و با دو دوربین و گزارشگر صداوسیما که «قطعا» به صورت رایگان در خدمت شهرداری بودند  به عنوان یک «شهروند»! در یک تاکسی سوار شد تا با معضلات و مشکلات رشت آشنایی بیشتری پیدا کند. گزارش چنین صحنه های دراماتیکی نیز در شبکه باران و به دنبال آن در شبکه های اجتماعی منتشر شد تا آقای حاج محمدی ما احتمالا به این فکر کند که در کوی و برزن همه  بگویند آن جا را ببینید شهردار ماست که این چنین با «دوربین مخفی!» به فکر ماست.

تماشای این فیلم  آن چنان برای ما مفرح است که بی اختیار ما را یاد فیلم مزاحمت همان کارگردان معروف اینستاگرام می اندازد.  دو دوربین از میان این همه مشکلات شهر خود را به تاکسی شهردار رشت رسانده اند تا گزارشگر  با سوال «ان شالله به مشکلات رسیدگی می کنید» عمق پرسش گری خود را نشان دهد! شهردار هم از پشت عینک دودی خود لبخندی می زند و می گوید« حتما با کمال میل» بعد هم مشخص نیست چه اتفاقی می افتد. مشکلات چیست یا راننده چه می گوید و  مسافرین چه می خواهند! ناگهان خانم گزارشگر که او هم به مانند شهردار ما عینک دودی دارد خودش را معرفی می کند و تمام!

البته به نظر می رسد کارگردان نمایش چندان به جزئیات رئالیستی اعتقاد نداشت. وگرنه شهردار ما که همان ابتدا جلو نشسته بود  و به مردم سلام گفته بود. چرا با حضور گزارشگر عقب نشست و دوباره سلام کرد ؟ البته شاید این گونه به نظر برسد که کارگردان خواستند حس تعلیق را در ما ایجاد کند که شهردار ما چه جلو بنشیند چه عقب بنشیند بر یک نکته تاکید می کند و قصد دارد مشکلات را بررسی کند. شاید نیز این پیام اخلاقی را ارائه داد که جلو نشستن یا عقب نشستن مهم نیست بلکه خدمت کردن به شیوه  شهردار رشت اهمیت دارد!

به نظر می رسد رضایت شهردار رشت از ساخت نمایش تاکسی او را متقاعد کند که به همراه دوربین های صداوسیما به ساخت سریالی آن ادامه دهد. برای این امر تنها نیاز به یکی از شهروندان است که او را به این چالش دعوت کند. شهردار ما که این روزها خانواده اش نیز ظاهرا همچنان در رشت مستقر نشده است بیش از همیشه به چالش های شهروندی نیازمند است. بیشتر از آن البته به دوربین ها نیاز دارد و یک گزارشگر که از او در همین حد بپرسد که «ان شاء الله مشکلات حل می شود.» و ایشان هم جواب دهد« بله، مگر نمیبینید که آمده ام چنین بکنم» مردم هم منتظر بمانند که آخر این سریال ها به کجا می رسد. شاید هم مثل فیلمهای اصغر فرهادی با یک پایان باز تلخ به ناکجا برسد.

سامان بدر

https://nabzzkhabar.ir/